Woorden door Elodie • Verhalen
Verhalen
• Ain’t life sweet
Ze woont op een heuvel en kijkt vanaf haar porch uit over haar eiland. Kartelige bergen, rustieke rotsblokken. Lappen roodbruine onontgonnen grond. Fiere cactussen. Een dikke watertong. Dat ziet ze in de verre verte.
Meer informatie
Verhalen
• Angelitos – Engeltjes
De boodschappen worden aangeslagen door een juffrouw met vijf centimeter lange nagels. Felle fuchsia klauwen met gouden hartmotiefjes rond de nagelriemen drukken op cijfertoetsen.
Meer informatie
Verhalen
• Bientu di Kuaresma
Stomend slaan op hol geslagen golven op de scherpe rotsen kapot. Ze spuiten uiteen in driftige druppels en vallen de vulkaangrond met drieste onverschrokkenheid aan.
Meer informatie
Verhalen
• De dag dat een kip tanden kreeg
‘Pai, later als ik groot ben wil ik dokter worden,’ zei Fayenne. Ze rende rondjes om de schommelstoel van haar opa die onder een wayaká op het verder kale erf stond. Haar jurk wapperde achter haar aan en stof waaide op onder haar blote voeten.
Meer informatie
Jeugd/kinderen
Verhalen
• De Dromenvangster
Op mooie dromen borduurt ze fonkelend nieuwe woorden. Woorden van zilver en goud. Zodat de mooie droom al het mooie in zich behoudt. En als de dromenvangster alle dromen heeft gehad, dan stuurt ze de droom weer terug naar de dromer die hem had.
Meer informatie
‘Ken je dat?’ Zijn vraag komt wanneer ik al lang heb herkend waar hij is. Ik ben op zijn stem meegezweefd naar die plek die ook ik goed ken. Daar waar het zwart alleen maar zwarter wordt en waar geen uitweg uit lijkt te vinden.
Meer informatie
Verhalen
• De trap van Hato
Ik kijk naar hem, zie hem met zijn treden rollen. Het paspoort ligt al in mijn hand. Een stap is er maar voor nodig om me mee te voeren in de verkeerde richting. Weg van huis.
Meer informatie
De Waker uit verhalenbundel Woestijnzand voorgelezen door Elodie Heloise in de ruine van Landhuis Klein Piscadera.
Meer informatie
Jeugd/kinderen
Verhalen
• Een Geschiedenis
“Wat jij nog niet weet, is dat je soms het geluk hebt om ergens middenin te zitten waarvan je gewoon weet dat het geschiedenis zal worden. Grote dingen. Die voor veel mensen van betekenis zijn. En dat jij die geschiedenis als het ware meemaakt op het moment dat die zich afspeelt. En wanneer dat gebeurt…”
Meer informatie
Verhalen
• Engel van Genade
Ben jij dit? Heb je me gehoord? Mijn uitnodiging aangenomen? ‘Praat met me Laura’. Vannacht vroeg ik het je nog. Mijn vingers beroeren de letters van mijn keyboard. Ben ik het zelf of is dit de verbinding die je met me maakt? Vanuit Elsewhere? Ik heb nog niet kunnen huilen. Maar nu rollen de tranen over mijn gezicht. Ik begin te beseffen wie je in werkelijkheid in deze wereld was.
Meer informatie
Bij het groene huis aan de overkant verzamelen zich een oplegger, drie pick-ups en twee gewone personenautos. Allemaal volgepropt met spullen. Ashmir kijkt uit het raam en scant de voertuigen. Op zoek naar een antwoord op een vraag die hem al langer bezighoudt.
Meer informatie
Verhalen
• Gek, creatief, eigengereid volk
Wat zou het geweest zijn? Een onmisbaar item bij een spreekbeurt op school dat door de ouder met dakdragers op de auto vergeten is mee te nemen?
Meer informatie
Jeugd/kinderen
Verhalen
• Het allermooiste beroep
Tamira bladert en schrikt zich rot als ze met dikke rode letters ziet staan dat ze over een paar dagen al aan de beurt is. Het bloed stijgt naar haar wangen en in haar buik lijken ineens driehonderd slangen tegelijk heen en weer te bewegen.
“Mama!”
Meer informatie
“Hou op! Jullie zijn hier alleen maar omdat ik er ben. Dit is mijn verhaal. Ze wil het alleen maar goed doen. Daarom neemt ze haar tijd. Omdat ze mij en, ja zelfs jullie, serieus neemt. En wanneer jullie zo luid zijn kan ze mij niet horen. En dan zal mijn verhaal niet verteld worden. Dus hou op of verdwijn.”
Meer informatie
Wind, waar blijft de wind? Weggelokt voor een wildwoest blaasspektakel in noordelijker contreien, het thuisfront achterlatend onder minder dan erbarmelijke omstandigheden. De rotzak.
Meer informatie
Verhalen
• Kruidenbuiltje
Het bloed dat door mijn aderen stroomt, is allerminst zuiver. Het is een ingewikkeld elixer waarvan de oorspronkelijke ingrediënten niet meer exact te traceren zijn
Meer informatie
Ze was als een Woestijnroos die zich vastklampte aan de dorre grond die mijn ouders na hun scheiding achterlieten. In dat vruchteloze gortdroge landschap kwam zij tot bloei. Voor even leek de aarde iets beters voor ons in petto te hebben.
Meer informatie
Eliza rijdt rechtstreeks door naar het bandencentrum. De lekke band die ze zojuist zelf verwisseld heeft, ligt in de achterbak van haar pick-up. Ze voelt zich stoer als ze naar haar zwarte handen kijkt.
Meer informatie
Verhalen
• Markering in de tijd
Eerst speelden ze met bestaande middelen. Ze kochten de rijkdommen der aarde op maar toen die allemaal verdeeld waren, had nog steeds niemand gewonnen. Het spel zat vast.
Meer informatie
Zelfs de meest doorgewinterde hardzak of sinberguensa valt vroeg of laat ten prooi aan mijmeringen over het eiland waar hij vandaan komt. Het besluipt je op een onbewaakt moment. Het is de tienduizendste regendruppel tegen het raam en die ene seconde aan zonlicht die je niet gegund wordt …
Meer informatie
In 1973 verscheen Dubbelspel van Frank Martinus Arion. Dit jaar vijftig jaar geleden.
Het korte verhaal ‘Mysterie’ is een ode aan deze tijdloze roman.
Meer informatie
Verhalen
• Piso Sero en een ‘nerviositeit’
Piso Sero, de benedenverdieping van Casa Moderna aan de Madurostraat 60 in hartje Punda was de plek waar ik Blauwe Tomaten op eigen bodem wilde presenteren. Een bolwerk van jonge kunstenaars, schrijvers, dichters en spoken word artists waar de creativiteit bijna letterlijk van de ‘muur’ spat.
Meer informatie
‘Waar ben je?’
Ze hoort hem aan komen stampen. De houten vloer in het huis verraadt hem. Altijd. Ze weet, waar ze ook is in huis, precies hoeveel tijd ze heeft. Ze fluistert nog een snel ‘ayo’ en klikt dan haar dochter weg.
Meer informatie
Antonia rijdt door de heuvels van Band’abou. Ze ziet een warawara over het wegdek scheren. De top van de Christoffelberg verrijst als een grijze man tussen het jonge groen en de bloeiende kibra hacha strooit volstrekt willekeurig met goudblad over de rug van het eiland.
Meer informatie
Verhalen
• Shon Jan en Prudy
Ze zitten samen onder de mangoboom. Shon Jan en zijn vrouw Prudy. Zoals elke namiddag. In het zitje aan de voorkant van het huis. Ze drinken thee, knabbelen op een kuki lèter en kijken naar het leven buiten hun hek. De tijd van meedoen is voor hen allang voorbij.
Meer informatie
Verhalen
• Stickers en labels
Drie mensen kwamen elkaar na een wandeling door de helft van hun leven tegen op een stukje wereld dat vol lag met dozen. Dozen met aanduidingen en stickers erop. Ergens hadden zij altijd wel van het bestaan ervan geweten maar niet eerder waren de contouren van deze plek zo duidelijk geweest als nu.
Meer informatie
Verhalen
• Zo zie je maar
Pacheco hoorde het van Chu, die het weer van Rodriques had gehoord. En Rodriques kon het weten, want die had een neef die een vriend had die bij de Raffinaderij werkte.
Meer informatie